dinsdag 31 mei 2011

Maandag 30 mei, bijna......

Veel gereden vandaag. De voorspellingen zagen er goed uit, we hoefden alleen maar een "stukje" naar get zuiden af te zakken. We begonnen in Sioux Fall, South Dakota en eindigden uiteindelijk in O'Neil, Nebraska dicht bij de grens met Kansas.

Eerst hebben we de dam in de Mississippi bezocht, we moesten er toch overheen dus zijn maar even gestopt voor een paar foto's. Ze waren volop aan het spuien.
Doorgereden om de buien te onderscheppen.
Bij het stadje Atkinson stonden we te wachten tot de wall-cloud een slurfje zou gaan vormen, maar kregen we "slechts" een "gustnado" vanwege de "Rearflank Downdraft" de sterke neerwaardse luchtstroming vanuit de bui. Vreemd genoeg is deze gustnado door een brandweerman gerapporteerd als een tornado.
Toen we de Gustnado zagen zijn we weer in de wagens gesprongen om te proberen om de bui voor te komen. Dat is niet helemaal gelukt, we kwamen in de hagel terecht en kregen hagelstenen op de wagen van +/- 10 cm!!!(baseball-sise) Op een moment tussen 2 buien in heeft Charles iedereen de motoren wan de wagens laten uitzetten en was er heel duidelijk "hail-roar" te horen. Twee tellen later vluchtte iedereen de wagens in vanwege die hagel.(gelukkig "normaal" formaat)

De buien hebben we niet meer kunnen inhalen. De snelheid van de buien was +/- 45 mijl per uur wat neerkomt op +/- 70 km p/u.
We overnachten in een motel in O'Neil Nebraska.



























Voorzover als het er nu naar uitziet, wordt het morgen een "down-day". De stormen die er zijn zitten zover naar het zuiden dat dat voor ons niet te doen is. Zeker ook omdat de dag daarna de voorspellingen voor Kansas en Nebraska weer gunstig zijn.

Groetjes Ditta

maandag 30 mei 2011

Zondag 29 mei, weer een reisdag

Vandaag weer een reisdag. Vanmorgen bleek, bij het bekijken van de weerkaarten door de tour-leiding, dat alle activiteit verdwenen was. Voor morgen ziet het er (voorlopig) beter uit.
Bij de wagens aangekomen bleek dat iemand de wagen van George en Charles laat vannacht of vanmorgen vroeg onderhanden had genomen. Met een zwart "iets" was deze volledig onder gekalkt.
Gelukkig bleek het bij een auto wasserij vrij eenvoudig te verwijderen.


















Nadat de wagen schoon was, was het tijd voor ons om onze kleding schoon te krijgen dus op naar een laundry-shop om de kleding te wassen.
Alles bij elkaar zijn we 3 uur bezig geweest met het wassen van de wagen en de kleding.
Toen alles schoon en droog was, op weg naar Sioux Fall in South Dakota. Met een beetje geluk hebben we morgen weer kans op een paar mooie buien met (hopenlijk) tornado's.

Groetjes Ditta

zondag 29 mei 2011

Zaterdag 28 mei, reisdag

Hadden we voor het ontbijt al het idee dat het niets zou worden vandaag, na het ontbijt werdt dit bevestigd. Het is een reisdag geworden. We zitten nu in Nordfolk Nebraska.
Je merkt wel dat de groep hechter begint te worden. beperkten de geintjes en pracktical jokes zich eerst tot een kleinere groep, inmiddels doet iedereen er volop aan mee.
Zo kan het dus gebeuren dat een dinner in een western-resturant (waar de pelpinda's in emmertjes op tafel staan) uitmond in een pinda gooi gevecht. We hebben het voor de andere gasten wel netjes gehouden, het is niet leuk als die er ook last van hebben.

Wat er morgen gaat gebeuren, ik heb geen idee! We zien het vanzelf wel.
Ik heb in ieder geval nu al de tijd van mijn leven en verschrikkelijk veel plezier.

Groetjes Ditta

zaterdag 28 mei 2011

Vrijdag 27 mei, helemaal niets.

Ach ja, zulke dagen heb je dus ook. Het zag er wel wat belovend uit voor vandaag, een 2% kans op tornado's in centraal oklahoma, maar er gebeurde helemaal niets.
Nog even over gisteren.
E'en van de tour-leden had in de eerste tour gezegd dat, als ze een mooie, wigvormige, fotogenieke tornado zouden zien, hij zijn baard zou afscheren.
Het is in tour 1 niet gelukt, maar in de eerste dagen van tour 2 hebben we wel tornado's gezien. Geen grote wigvormige, maar toch..
Gistermorgen kwam Thad zijn kamer uit met een HALVE baard, toch een beetje aan de weddenschap gehouden zei hij.













Een halve baard beviel hem toch niet echt. De helft van je gezicht is te warm, de andere helft gaat het goed, dus vanmorgen was de baard helemaal verdwenen.
















Na de brunch, om 11.00 uur ongeveer, zijn we op weg gegaan richting het NW van Oklahoma.
Tegen 15.00 uur waren we in de buurt van waar het moest gaan gebeuren. Nu begon het "lange" wachten op een parkeerplaats.
En wat doe je dan, als je lang moet wachten en je begint je eigen te vervelen???

Je maakt elkaar aan het schrikken















Je springt van een paaltje op een "normale" manier,
















Je springt van een paaltje als "de karate kid" nummer.........
















Je schrijft leuke namen voor de wagens, op die wagens.
















Je voert "nep-aanvallen" uit op iemand met een camera in de hand,













Je gaat "planken" op vreemde plaatsen,
















Je maakt foto's van anderen,













of je maakt (ja hoor, daar ga ik weer) foto's van vogels,















Om 19.00 uur zijn we maar richting een restaurant gereden om te gaan eten, en daarna naar een motel. We zitten nu in Wichita, Kansas. Hopenlijk hebben we zaterdag meer geluk met het weer.

Groetjes Ditta

vrijdag 27 mei 2011

Donderdag 26 mei, reisdag

Vandaag hadden we een "reisdag". Dit betekent dat er niet achter een storm aangejaagd wordt, maar dat we ons naar een goede positie begeven om de volgende stormen goed te kunnen bereiken. Aangezien het weer vandaag vrij rustig was, zijn we in de wagens gestapt om weer terug te keren naar Oklahoma state. Vanuit Memphis, Tennissee betekent dit een rit van +/- 6 uur. We verblijven weer in het stadje Henryetta, waar we voor de verandering eens vroeg het bed in kunnen. Dit hebben we ook wel nodig na de enerverende dagen die achter ons liggen. Vanaf morgen worden de kansen op tornado's weer groter en zullen we dus weer laat klaar zijn.

Groetjes Ditta

donderdag 26 mei 2011

Woensdag 25 mei, nummer 3

Na een ontbijt bij de Pig Out Palace op weg richting het ZO en NO van Arkansas.
Onderweg komen we door het stadje Vilonia dat op 24 april 2011 is getroffen door een EF4 tornado. De sporen hiervan zijn nog overal zichtbaar.
In Beebe, Arkansas stoppen we op een parkeerplaats bij een kerk met een redelijk uitzicht op een roterende wallcloud. Deze produceert geen tornado. We rijden verder en komen door het overstroomde gebied van de Cache River bij Dixi. Eerst denk ik nog dat hier een meer is waar de weg doorheen gaat, maar het blijken de overstroomde akkers te zijn. Op een droge akker is de aanzuiging van de bui te zien aan de (zogenoemde) gustnado. Uiteindelijk rijden we Tennessee binnen en volgen de bui tot aan Memphis. Op een viaduct krijgen we de roterende wallcloud met tuba recht over ons heen. Leden van de tour die net voorbij een bomenrij aan de rand van een meer staan rapporteren later dat er ook rotatie op het water zichtbaar was. Dit betekent voor ons dat we (ondanks dat de tornado niet geheel zichtbaar was) onder de bovenkant van een tornado hebben gestaan!
Al met al een enerverende dag.







woensdag 25 mei 2011

Dinsdag 24 mei, nr 2 is binnen.

Na een (eigenlijk best wel korte) nachtrust, vanmorgen om 10.00 uur verzamelen en ontbijten.
Voor het ontbijt is er nog heel even tijd voor wat ontspanning terwijl de tourleiders (Charles en Georges) nog even de weerkaarten doornemen.
Om 12.00 uur gaan we op weg, over de Intertate 35 naar het noorden van de staat.
Na een korte tussenstop bij een tankstation, gaan we om 14.00 uur op weg richting Kingfischer county. Een goed uur later draaien we richting het westen bij Okeene.
Inmiddels hebben we al een veelbelovende bui op het oog, waaronder zich een " walcloud" aan het vormen is.
Deze walcloud probeert het een paar keer om een tornado te produceren maar trekt de tuba toch steeds weer terug.
Net buiten Fairview is het dan toch eindelijk raak en kunnen we een " rope-tornado" op de foto zetten.
Inmiddels komen de berichten van een grote "wig-tornado" ten zuid-westen van Oklahoma binnen.
Snel springen we in de wagens en gaan we proberen om de tornado te onderscheppen. De afstand is ver, maar de tornado is op de grond en blijft daar ook.
We rijden naar de oostkant van de buienlijn maar komen in zeer zware regen terecht en kunnen op een veilige manier niet in de buurt van de tornado komen.
Uiteindelijk wordt er door de tour-leiding besloten om buiten de regen om naar het Oosten te rijden om een andere bui in de lijn te onderscheppen.
Het lukt ons wel om de "walcloud" te vinden maar deze dreigt recht over ons heen te komen en we snellen naar een veiligere plaats. De betreffende bui zakt tijdens onze wilde rit in elkaar en valt uiteen.
Inmiddels is het 20.00 uur in de avond en we stoppen de chase. Na wat gegeten te hebben bij een A) chinees en B) de Pizza hut (de beide restaurants liggen naast elkaar en de groep splitst zich op) rijden we door naar Henryetta waar we inchecken in een Super 8 motel.
Het is, nu ik dit zit te schrijven, alweer 00.30 uur. Morgen om 10.00 uur weer verzamelen voor een nieuwe dag.